Poeta w muzeum

Poetów poznaje się na facebooku :)))
Od jakiegoś czasu facebook stał się miejscem publikacji pamiętników, fragmentów książek, poezji czy blogów. Podoba mi się! Czytam sobie prawie codziennie „Trzy pozytywy na dzisiaj” – bardzo budujący dziennik Grzegorza Kapli, podczytuję Roberta Rienta od czasu jego dziennika z podróży koleją transsyberyjską, pisuje tam Jaro Szczyżowski swoje uduchowione i mroczne opowiastki z cyklu
„ Codziennik NieOsobisty” oraz kilka kobiet, których krótkie a istotne teksty wprost uwielbiam. Jest także żartobliwa poezja autora m. innymi „Izerbajdżanu” Grzegorza Żaka, którego kiedyś poznałam w Czechach. Wszyscy ci młodzi, z mojej perspektywy, ludzie piszą coraz więcej i coraz lepiej. Co zaskakujące jest w świetle tego, że społeczeństwo coraz rzadziej czyta.

Mam kilka codziennych przystanków na fb. Jednym z nich są wiersze lub opowiadania Grzegorza Nowickiego. Pasuje mi jego poezja – zdystansowana perspektywą wieku, delikatnie dotykająca ludzkich strachów i namiętności, przesycona nastrojem przemijania.
Wydany w końcu ubiegłego roku tomik jego poezji „Chciałbym zostawić ślad na śniegu” będziemy promować w piątek 11 stycznia o godzinie 17.17. Bardzo serdecznie zapraszam, również po to, by wesprzeć mnie mentalnie. Prowadzić będę to spotkanie, a że doświadczenia z poetami i poezją nie mam, więc stres mnie dopadnie na pewno.

Wieczorami czytuję sobie opowiadania karkonoskie Grzegorza “Tak rozmyślał będąc w drodze”, którymi w 2017 roku wygrał II Konkurs Literacki „Z Biblioteki Ducha Gór”, organizowany przez Wydawnictwo Ad Rem. Polecam. Wśród opowieści jest tak piękne opisanie karkonoskiego lasu, że dech zapiera. Warto.