Dzieci głupieją przy elektronice nim nabędą umiejętności i wiedzy niezbędnej do meandrowania pośród pułapek współczesności. Dorośli znowuż chcą, by jak jest zostało, choć również głupieją… Wpatrzeni jesteśmy w świat iluzji. Tak jak kiedyś w księżyc w pełni, pożar sawanny, później w kapłanów złotem obwieszonych, a obecnie w ekranik świetlisty. Mechanizm ten sam, ale obecnie trendy jest apdejtować. Stąd 2.0 w tytule odnoszące się do kolejnej wersji samorządowej „rozpychanki”.
Ostatnie wydarzenia starej/nowej kadencji: pozakonkursowy awans pana Michała Malskiego na kierownika MZGK, konieczność zwrotu promesy udzielonej na prace remontowe ulicy Dolnej (zawiadomienie o unieważnieniu zamówienia publicznego z dn. 19 października br. to autentyczny rokokowy dupopląs urzędniczy) oraz brak zabezpieczenia finansowego budżetu obywatelskiego na rok 2019 stoją w jawnej sprzeczności z programem wyborczym Gospodarnych. Czy aby na pewno? Literalnie tak, wystarczy sprawdzić, wszak wisi na stronie GŁOSU, ale oprócz liter w słowa złożonych, którymi kolejność nadając zdania utworzono, pozostaje jeszcze fakt zasadniczy dla wspólnoty lokalnej: realizacja. Realizować można program, który wynika z własnych przemyśleń, sądów, działań podjętych i zamierzonych, który zlewa się niejako z profilem intelektualnym realizatorów. Cóż począć z programem, który ktoś za nas opracował? Wierzący może nim swoje piekło brukować… Brak zabezpieczonych środków w budżecie nie zachęci do składania wniosków z inicjatywami obywatelskimi do realizacji. Podobno znajdą się doraźnie. Widać szczególną dbałość o fasadowość, mamy to we krwi.
XIX-wieczny francuski socjolog i polityk Alexis de Tocqueville w swoich wspomnieniach napisał: „Jak długo trwa zagrożenie, ma się do czynienia tylko z przeciwnikami, których można pokonać, lecz po zwycięstwie zaczyna się mieć do czynienia z samym sobą, ze swoją gnuśnością, ze swoją pychą, z zawodnym poczuciem pewności, jakie daje zwycięstwo, a wtedy łatwo o klęskę.” Brzmi znajomo.
Nie dopuśćmy do klęski. Klęski miasta oczywiście. Mamy narzędzia. Tegoroczna nowelizacja ustawy o samorządzie gminnym powołała do życia Komisję Skarg, Wniosków i Petycji (art. 18b), której skład wybrano na drugiej sesji RM. Zasady i tryb działania komisji określa statut gminy, miejmy nadzieję, że Komisja Statutowa szybko upora się z tym zagadnieniem. Komitet Społeczny jej w tym dopomoże.
Nie jestem do końca przekonany, czy jesienny apdejt zaktualizował „nasz stary, dobry i sprawdzony system”. Sami musimy to sprawdzić. Podobno ludzie równie słabo orientują się w tym, czy zmierzają ku świetlanej przyszłości, czy ku katastrofie. Wytężmy uwagę i nie zwalmy się na łeb i szyję na beton apartamentowy.
2018 Michał Pyrek
Warto zajrzeć: https://prawodlasamorzadu.pl/2018-03-22-komisja-skarg-wnioskow-i-petycji
