Anna M. Brengos – uczestniczka spotkania literackiego w Esplanadzie na temat prawdy i fikcji w powieściach, pisarka, założycielka Fundacji Ocean Marzeń, pracuje w Obywatelskiej Fundacji Pomocy Dzieciom, żegluje, piecze pyszne torty, hoduje kwiaty i dba o przyjaciół.
Anna M. Brengos – hmmm… żeby scharakteryzować tę osobę potrzeba wiele czasu i cierpliwości. – Jestem jak puzzle. Nie to, że w rozsypce, tylko moja historia składa się z tysiąca elementów, a każdy z innego kompletu.
Dawniej ważna część jej życiorysu to sport.
– Nie, nigdy nie byłam mistrzem w żadnej dyscyplinie, chociaż kilka dyplomów zdobytych w różnych zawodach do tej pory gdzieś się po półkach poniewiera.
Skończyła warszawski AWF, uczyła wuefu i prowadziła męski zespół koszykówki. Teraz ze względu na zdrowie ze sportu pozostały jej tylko wakacje pod żaglami, a sternik jachtowy to jedno z jej ulubionych wcieleń.
Kolejny byt wypełniający całe dekady jej życia to nauczanie. Na różnych stopniach edukacji wykształciła przez 32 lata tabuny uczniów, zaczynając od uczenia czytania i pisania, na prowadzeniu kursów zawodowych kończąc. Patrząc na nią trudno się domyśleć, że jej uczniowie mają już własne wnuki.
– Hej, ale nikomu o tym nie mówcie, bo się wyda, że jestem stara!!!
Gdy miała 51 lat odeszła z zawodu „donikąd”. Zostawiła za sobą stałe zatrudnienie i bezpieczny etat, by w przeddzień operacji serca (opisanej w jednej z powieści) zerwać ze szkołą. Aktualnie pracuje na rzecz fundacji pomagającej dzieciom chorym i niepełnosprawnym w leczeniu i rehabilitacji. Jak sama twierdzi:
– Jestem naczelnym żebrakiem świata.
Jej rekord w „żebraniu”, to domek z ogródkiem dla Podopiecznych. (Kazała to słowo napisać wielką literą.)
Oprócz tego zdobi pisanki, piecze torty i przygotowuje wymyślne łakocie, hoduje kwiaty i dba o przyjaciół.
Czego nie lubi?
– Jestem wszystkożerna, a nie znoszę prasować, co po mnie widać.
Nic dziwnego, że mając tak różnorodne doświadczenia pisze… o życiu.
Pierwsza jej powieść „Scenariusz z życia” ukazała się w 2014 roku w ramach konkursu literackiego Naszej Księgarni z serii „Babie lato”. To komedia obyczajowa o tym, że nigdy nie jest za późno, by zacząć wszystko od nowa, a rozwód może być bardzo dobrym powodem totalnej metamorfozy.
Późniejsze jej książki wydane przez Wydawnictwo Lucky nie były już takie wesołe. „Prażeńka” opowiada o okupacyjnych losach prawobrzeżnej Warszawy, ale również o radościach i kłopotach jej współczesnych mieszkańców. „Sami sobie nigdy” jest dramatem obyczajowym opisującym przejmujące losy sąsiadów żyjących w blokowiskach, ich anonimowość i samotność w problemach.
Czytając jej powieści ma się przeświadczenie, że to osoba, która poznała obie strony Księżyca i o obu, tej ciemnej i tej jasnej, potrafi opowiedzieć w sposób pełen emocji i pasji. Jej bohaterowie myślą, czują i przeżywają, obnażając niewątpliwą wrażliwość na pierwszy rzut oka twardej kobiety.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100002162337124
https://www.facebook.com/ksiazkiannymbrengos/
